Ένα από τα θέματα που ενδιέφεραν πάντα τους πολίτες , και συνεχίζουν να τους ενδιαφέρουν και σήμερα αν και με αρνητικό τρόπο , είναι οι κληρονομιές.
Πολλά είναι τα ζητήματα που ανακύπτουν από μία κληρονομιά. Ακόμα και η απλούστερη μπορεί να προκαλεί πλήθος προβλημάτων.
¨Ένα παράδειγμα είναι το εξής: Δημοσιεύτηκε πρόσφατα ιδιόγραφη –δηλαδή χειρόγραφη- διαθήκη. Με αυτήν ο διαθέτης όρισε ως κληρονόμους του όλους τους εν ζωή ευρισκόμενους κοντινούς συγγενείς του, δηλαδή την σύζυγο του, τον ένα από τους γιούς του και τα εγγόνια του από τον άλλο του γιο, που εν τω μεταξύ, είχε πεθάνει.
Ως εδώ όλα καλά , θα έλεγε κανείς , αφού όλοι οι συγγενείς παίρνουν μέρος της κληρονομιάς. Όμως ανεξάρτητα από τα χρέη της, και στην περίπτωση που αναφέρουμε δεν υπήρχαν αξιόλογα χρέη, η διαθήκη αυτή έγινε αντικείμενο μεγάλης δικαστικής μάχης.
Το ενδιαφέρον στην περίπτωση δεν ήταν αν κάποιος από τους κοντινούς συγγενείς δεν πήρε μέρος της κληρονομιάς, αλλά το πιο μέρος της κληρονομιάς πήρε.
Ο διαθέτης άφησε ακίνητα σε όλους τους, όμως ένα από τα ακίνητα το πιο αξιόλογο το άφησε στην σύζυγο του με τον όρο αν το πουλήσει να δώσει ένα μέρος τους τιμήματος στα εγγόνια του (τέκνα του γιού του που είχε πεθάνει πριν από αυτόν).
¨Όταν πληροφορήθηκαν το γεγονός τα εγγόνια, άρχισαν να ψάχνουν το πώς θα «έριχναν» όπως λέγεται στην καθομιλουμένη, την διαθήκη, γιατί πίστευαν ότι τους έθιγε και ότι έπρεπε δηλαδή να πάρουν περισσότερα.
Ανεξάρτητα από τα ηθικά και ψυχολογικά θέματα που μπορούν να ανακύψουν σε αντίστοιχες περιπτώσεις το ζήτημα είναι πολύπλοκο. Τι γίνεται στην περίπτωση που ο διαθέτης συνέταξε την διαθήκη ενώ ήταν σε καλή πνευματική και ψυχική κατάσταση;
Τι γίνεται όταν η διανομή που κάνει είναι δίκαιη σύμφωνα με τις επιθυμίες του γιατί παραδείγματος χάρη έχει ηθική υποχρέωση ή προτίμηση σε έναν από τους κληρονόμους του που τον βοηθούσε ή τον φρόντιζε όσο ο διαθέτης ήταν εν ζωή;
Στην συγκεκριμένη περίπτωση οι εγγονοί επέλεξαν τον ευκολότερο κατά την γνώμη τους δρόμο δηλαδή να αναζητήσουν την ακυρότητα της διαθήκης για λόγους τυπικούς. Ισχυρίστηκαν δηλαδή ότι δεν γράφτηκε ολόκληρη από τον διαθέτη με το χέρι του αλλά ότι την είχε γράψει κάποιος άλλος – χωρίς να τον κατανομάζουν - και ο διαθέτης απλώς την υπέγραψε.
Είναι σημαντικό αυτό για την εν λόγω διαθήκη; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι θετική. Η ιδιόγραφη διαθήκη απαιτείται κατά τον νόμο να γράφεται ολόκληρη με το χέρι του διαθέτη.
Στην περίπτωση που αναφέρεται πιο πάνω, ο ισχυρισμός περί της ακυρότητας, είναι ότι ναι μεν η υπογραφή είναι του διαθέτη αλλά το κείμενο δεν γράφτηκε από αυτόν.
Η υπόθεση είναι ακόμα στα δικαστήρια, και θα είναι για πολύ καιρό γιατί οι γραφολόγοι που ασχολούνται δηλαδή αυτοί που όρισαν τα μέρη και αυτός που όρισε το δικαστήριο έχουν αντίθετες απόψεις που τις στηρίζουν όλοι τους σε ορθούς λόγους.
Η εξέλιξη είναι άγνωστη έως και σήμερα. Το σίγουρο είναι ότι θα διαρκέσει για αρκετό καιρό δεδομένου ότι το αντικείμενο – δηλαδή η κληρονομιά - δεν είναι μικρής αξίας.
Στο «δια ταύτα»,
το δίδαγμα που συνάγεται από αυτή την περίπτωση είναι ότι: επιβάλλεται στον πολίτη που θέλει να κάνει «σωστά, γρήγορα και αποτελεσματικά την δουλειά του» αρχικά μεν να αναζητήσει τον κατάλληλα καταρτισμένο νομικό σύμβουλο που θα τον βοηθήσει στην διενέργεια κάθε πράξης με τις αντίστοιχες νομικές συνέπειες, ώστε προβλέψει και να προλάβει τα δυσμενή αποτελέσματα της, και στην συνέχεια να αναζητήσει και τον πλήρως καταρτισμένο σύμβουλο διαμεσολαβητή για να επιλυθεί με την συνεργασία του, πιο γρήγορα και ομαλά η κληρονομική διαμάχη μέσω διαπραγμάτευσης με τα υπόλοιπα μέρη.
To γραφείο μας Law-Nous, διαθέτει και των δύο ειδών επιστήμονες πλήρως καταρτισμένους και ενημερωμένους με μακρά εμπειρία σε κληρονομικά θέματα και τώρα πια με την δημιουργία του θεσμού του «διαμεσολαβητή» και σε θέματα ορθής και βιώσιμης επίλυσης των κληρονομικών θεμάτων.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας, καθ όλες τις ημέρες και ώρες :
Μέσω e-mail :
- Mέσω τηλεφώνου : 2103800306
- Μέσω fax : 2106427335
- Μέσω επιστολής στην διεύθυνση : Κυρίλλου Λουκάρεως 25-27
Αθήνα, Τ.Κ. 11475
Μαρία Ροκάνη
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω.
