Είναι συνηθισμένο φαινόμενο κατά τη διάρκεια λειτουργίας μιας προσωπικής εταιρείας να γεννιούνται αδιέξοδα και να παρατηρούνται προβλήματα από την κακή πορεία των εταιρικών υποθέσεων, την έλλειψη κερδών, την αθέτηση των εταιρικών υποχρεώσεων ή από την κακή διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων.  Δεν είναι σε αυτές τις περιπτώσεις γεγονός σπάνιο να υπάρχουν μεταξύ των συνεταίρων διαρκείς διαφωνίες, έλλειψη κατανόησης ακόμα

Ο μετασχηματισμός των επιχειρήσεων είναι ένα καλό εργαλείο για να σωθούν οι προβληματικές επιχειρήσεις ή ακόμα καλυτέρα, να βοηθηθούν στο να αναπτυχθούν περισσότερο οι εύρωστες και οι αναπτυσσόμενες.

Την βοήθεια αυτού του εργαλείου, μπορούν να την έχουν οι περισσότεροι εταιρικοί σχηματισμοί και ακόμα εταιρείες που έχουν λυθεί, αλλά δεν έχουν εκκαθαριστεί, οπότε με την ολοκλήρωση του μετασχηματισμού αυτοδίκαια αναβιώνουν στην νέα τους μορφή.

Παράλληλα, σε αυτήν την «κολυμπήθρα» δεν μπορούν να μπουν επιχειρηματικές μορφές που στερούνται νομικής προσωπικότητας, όπως π.χ. είναι η ΚΟΙΝΩΝΙΑ, η ΣΥΜΠΛΟΙΟΚΤΗΣΙΑ, η ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, οι ΑΓΡΟΤΙΚΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ κλπ.

Ο νέος αναπτυξιακός νόμος που άρχισε να εφαρμόζεται πρόσφατα αναφέρεται εκτός άλλων στις ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ.

Με την ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ μια εταιρεία αποκτά όλα τα περιουσιακά στοιχεία (δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις) μίας άλλης, χωρίς αυτή η άλλη να εκκαθαριστεί.  Αυτό

Κάποιες φορές το ευρύτερο οικονομικό και επιχειρηματικό περιβάλλον απαιτεί την αλλαγή της νομικής μορφής μιας επιχείρησης ώστε να μπορεί να εισέλθει σε ανώτερα στάδια ανάπτυξης, π.χ. όταν προσφέρονται από το νομο πλεονεκτήματα ή κίνητρα επιχειρηματικότητας σε συγκεκριμένες μορφές εταιρικών τύπων, ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ, κλπ.

Στην περίπτωση αυτή, ο εύστροφος επιχειρηματίας δεν θα διστάσει να προβεί στον μετασχηματισμό της επιχείρησης του με τον ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ.

  Με την ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ, κατά τον νόμο, μια εταιρεία χωρίς να λυθεί και συνεπώς χωρίς να τεθεί σε εκκαθάριση, ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΙ τη νομική της μορφή διατηρώντας την νομική προσωπικότητα της.

Με την διαδικασία της ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ,  ιδρύεται μια νέα νομική εταιρική μορφή.

Σε κάθε περίπτωση, αυτή την σοβαρή απόφαση την λαμβάνει η Γενική Συνέλευση των εταίρων, της υπό μετατροπή εταιρείας όπως ο νόμος και το καταστατικό της ορίζουν. Είναι αναγκαίο να  αποφασίσουν όχι μόνον για την νέα νομική μορφή και την επωνυμία της ΝΕΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ αλλά και για το είδος την αξία και τον τρόπο της διάθεσης των νέων εταιρικών συμμετοχών για τα τυχόν ειδικά δικαιώματα των εταίρων μετόχων κ.ο.κ.  Σε κάθε περίπτωση η διαδικασία θα ολοκληρωθεί με την δημοσίευση των πράξεων στο ΓΕ.ΜΗ οπότε θα λάβουν γνώση και οι πιστωτές για την προστασία των αξιώσεων τους.

Το σημαντικό της μεθόδου της ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ, είναι ότι η μετατραπείσα εταιρεία διατηρεί την νομική προσωπικότητα της και συνεχίζει με την νέα της νομική μορφή τις δραστηριότητες της χωρίς

Η ΔΙΑΣΠΑΣΗ είναι μία από τις τρεις μορφές ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ των επιχειρήσεων, και στοχεύει όπως και οι υπόλοιπες στην σωτηρία και την ανάπτυξη τους.

Σύμφωνα με την πρόσφατη νομοθετική μεταρρύθμιση η ΔΙΑΣΠΑΣΗ πετυχαίνεται με τρεις μορφές: με την ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ, την ΜΕΡΙΚΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ  και την ΑΠΟΣΧΙΣΗ ΚΛΑΔΟΥ – οι δύο τελευταίες αποτελούν καινοτομία του νέου νόμου.

Η σημαντική διαφορά της πρώτης από την δεύτερη μορφή διάσπασης εταιρείας είναι ότι με την δεύτερη μορφή η ΔΙΑΣΠΩΜΕΝΗ εταιρεία  συνεχίζει να υπάρχει χωρίς

    Η επιχείρηση είναι μια ζωντανή οντότητα, χρειάζεται να στηριχθεί σε σωστές βάσεις για να αναπτυχθεί και να επιτελέσει το έργο της  και επιβάλλεται να αναζωογονείται συνεχώς.

    Για να αναπτυχθεί χρειάζεται να παρακολουθεί διαρκώς τις εξελίξεις που «τρέχουν», να αντιμετωπίζει τους ανταγωνιστές της, να επιδιώκει να κερδίζει στις νέες αγορές και γενικά να έχει το δικό μερίδιο της σε αυτές.

   Όμως συμβαίνει, για λόγους που αφορούν την ίδια την επιχείρηση -   κακοδιαχείριση - κακές σχέσεις συνεργατών - προβλήματα στις επιλογές τους κ.ο.κ. αλλά και για λόγους που αφορούν το ευρύτερο περιβάλλον οικονομικό,   κοινωνικό , αναταραχές, κρίσεις, κλπ , κάποια στιγμή να κλυδωνιστεί βίαια και να κινδυνεύσει να διαλυθεί οπότε θα τεθεί στα μέλη της το δίλημμα,  αν θα

    Οι δικηγόροι που ασχολούνται με Οικογενειακό Δίκαιο,  ερωτούνται από τους ενδιαφερόμενους, αν δικαιούται να ζητήσει διατροφή εκείνος από τους συζύγους που διέκοψε το γάμο και αν επηρεάζει την αξίωση του το γεγονός ότι έφταιγε ο ίδιος, στην διάσπαση της έγγαμης σχέσης και συνεπώς στην διάσταση.

    Για να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα θα χρειαστεί προηγουμένως να διευκρινιστούν κάποια άλλα ζητήματα με τα οποία σχετίζονται άμεσα. ¨Όπως π.χ.

• Κατά την διάρκεια του γάμου οι σύζυγοι έχουν υποχρέωση να αντιμετωπίζουν από κοινού τις ανάγκες της οικογένειας. Η διατροφή για αυτούς, περιλαμβάνεται σε αυτές τις ανάγκες.
• Με δεδομένο το ανωτέρω, μπορούμε να πούμε ότι όσο διαρκεί ο γάμος οι σύζυγοι έχουν υποχρέωση να συνεισφέρει ο ένας στην διατροφή του άλλου.
  Περισσότερα …

   Η έννοια της μικρομεσαίας επιχείρησης, αν και οικονομικός θεσμός, μοιάζει πάρα πολύ με αυτή της οικογένειας, γιατί για να επιβιώσουν και να προοδεύσουν χρειάζονται και οι δύο ομόνοια, σύμπνοια και κατανόηση των αναγκών και επιθυμιών των μερών.

   Αντίθετα, αν μεταξύ τους υπάρχουν διχογνωμίες, διενέξεις και έριδες δυσχεραίνεται η λειτουργία τους και στο τέλος διαλύονται με σημαντικές έως και ανυπολόγιστες ζημίες.

   Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που μπορεί να κάνουν και μεγάλους τζίρους, μπορούν και προσφέρουν εργασία σε πολλούς εργαζόμενους, έχουν έντονο το ανθρωποκεντρικό /οικογενειακό στοιχείο.

   Οι ιδιοκτήτες τους είναι συνήθως και οι διοικούντες, με αποτέλεσμα να μπλέκουν οι ατομικές με τις επιχειρηματικές ανάγκες, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του καθενός με τον άλλο, κάποιοι να λειτουργούν καταχρηστικά λόγω ηλικίας ή γιατί είναι οι ιδρυτές - ο πατέρας , ο θείος κλπ,  και οι άλλοι είναι νεαρότεροι, γιατί ο ένας ίσως υποτιμά τις ιδέες του άλλου, ή γιατί τα νεώτερα μέλη – παιδιά , ανίψια κλπ, θέλουν να φέρουν νεωτερισμούς στην επιχείρηση που δεν δέχονται οι παλαιότεροι, ή γιατί κάποιο μέλος πιστεύει ότι «ρίχνεται» οικονομικά από τα υπόλοιπα που είναι στο ταμείο και στην διοίκηση κ.ο.κ.

Οι παρεξηγήσεις, όταν δεν λύνονται μεγεθύνονται, λόγω και των στενών σχέσεων των μελών, γίνονται διενέξεις, έριδες και οδηγούνται σε αστυνομικά τμήματα, επιθεωρήσεις εργασίας. Έτσι

    Στην Ελλάδα μέχρι πριν κάποια χρόνια ήταν σύνηθες να δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά οι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης (Ε.Π.Ε).

    O συγκεκριμένος εταιρικός τύπος, είναι πολύ δημοφιλής στο εξωτερικό (ως LTD) και οι αλλοδαποί επιχειρηματίες που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στη χώρα μας, τον επιλέγουν γιατί πιστεύουν ότι τους παρέχει ασφάλεια.

Είναι όμως εύχρηστη η εταιρική μορφή της Ε.Π.Ε.;

Είναι καλή επιλογή για μια μικρή ή μικρομεσαία επιχείρηση;

    Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε αρκετά συχνά να δραστηριοποιούνται στη χώρα μας εταιρείες «Ι.Κ.Ε.» δηλαδή Ιδιωτικές Κεφαλαιουχικές Εταιρείες. Όμως γιατί να επιλέξει μία μικρή ή μικρομεσαία επιχείρηση να γίνει Ι.Κ.Ε. για να «δουλέψει»;

    Η επιλογή του επιχειρηματία, πρέπει να εξαρτάται πάντα από τις ανάγκες που θέλει να καλύψει, παρούσες ή μελλοντικές, για παράδειγμα

• θα πρέπει να αναρωτηθεί με ποια εταιρική μορφή θα είναι πιο εύκολο να χρηματοδοτηθεί με εύλογους όρους,  ή
• πως θα εξασφαλιστεί αν επενδύσει σε μία εμπορική δραστηριότητα,
  Περισσότερα …

    Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν το μεγαλύτερο τμήμα των ελληνικών επιχειρήσεων, νευραλγικό παράγοντα της ελληνικής οικονομίας.

    Κάνουν αισθητή την παρουσία τους κυρίως στον τομέα παροχής υπηρεσιών και ο τζίρος τους μπορεί να είναι μεγάλος.

    Είναι ανθρωποκεντρικές – συνήθως και οικογενειακές - γεγονός που σημαίνει ότι οι σχέσεις των εταίρων είναι στενές και αν μεν είναι καλές  η επιχείρηση λειτουργεί ομαλά, αν όμως υπάρξει θέμα σε αυτές ακόμα και αν δεν φταίει κάποιος π.χ. πρόβλημα υγείας συνεταίρου, τότε δημιουργούνται αλυσιδωτά προβλήματα που είναι δυνατόν να θέσουν